door Janneke Nijboer | 31 december 2023 | Gedichten
Aan het eind van dit jaar ben Jij het wie ik uitnodig en rond laat kijken in mijn zielenhuis. Waar Jij gaat dwarrelt stof van opgedroogde tranen. Je ziet verwaarloosde letters achteloos in een hoek geschoven, alsof het woord liefde niet meer nodig is, vreugde...
door Janneke Nijboer | 6 februari 2023 | Gedichten
Dat je niet meer durft, een woord na een woord, dicht op elkaar, zodat de lezer verbaast, zich haast om keer naar keer, blij of droef, getroost te worden, of desnoods boos het uit briest, om de waarheid die hem hard in het gezicht slaat; Maar dat de lezer toch niet de...
door Janneke Nijboer | 29 januari 2023 | Gedichten
Doe opgaan Jouw zon van ontferming. Breek door het grijs van mijn dagen. Verkruimel mijn betonnen vermoeidheid, doe instorten al wat mij ziek maakt. Rek Je uit als een mens na diepe slaap, omspan hemel en aarde in al Jouw glorie. Dring door in de zielen van mensen als...
door Janneke Nijboer | 15 januari 2023 | Gedichten
Terwijl de angstdromen om mij heen jagen, kruip ik, in mijn bangste uur zo diep mogelijk weg in Jou. Het huilen van hun wind hoor ik, maar geen zuchtje voelbaar van wat zij mij willen aandoen. Zolang het duurt blijf ik in Jou verstopt en laat me wiegen tot er rust en...
door Janneke Nijboer | 9 januari 2023 | Gedichten
Achter mijn gesloten lippen verdrinken de zinnen in het trage moeras van mijn vermoeidheid. Gedachten blijven onuitgesproken en lossen op in een mistig vergeten. Langzamerhand leer ik wat eenmaal afgezonken is niet meer op te willen vissen uit de gistende massa van...
door Janneke Nijboer | 31 december 2022 | Gedichten
Mijn ogen, ik sla ze op, naar de hemel waar Jij woont. Mijn ogen, ik sla ze neer, gericht op de aarde volg ik Jouw voeten, Mijn ogen, ik keer ze naar binnen, waar Jouw Geest geruisloos in mij beweegt. Jij mij opmerkzaam maakt, op de zachte streling van Jouw...
