Aan het eind van dit jaar
ben Jij het wie ik uitnodig
en rond laat kijken
in mijn zielenhuis.
Waar Jij gaat dwarrelt stof
van opgedroogde tranen.
Je ziet verwaarloosde letters
achteloos in een hoek geschoven,
alsof het woord liefde niet
meer nodig is,
vreugde afgebladderd als
vaal geworden verf,
de omgevallen stoel, waarop
hoop een vaste zetel had.
Jij laat je niet imponeren
door mijn vervallen staat.
Je blaast het stof weg,
veegt de vloer aan met mijn
onverzoende herinneringen.
Zet de stoel recht op
en nodigt hoop uit
rustig te gaan zitten.
Houd het wachten vol,
klinkt het,
houd het vol, jouw wachten.
Schuur de deuren, geef ze kleur,
klop de kleden uit, wijd jouw stilte,
maak het klaar voor een nieuw jaar.
(Op de drempel van 2024, antwoord bij Psalm 65 in de vertaling van Ida Gerthardt en Marie van der Zeyde.)
O Janneke wat mooi!!!! tranen in de ogen en een vol hart. Dank je wel. <3 <3 xxx
Tranen hier. Dankjewel en voor het induwen jaar wens ik je kracht, veerkracht en vertrouwen Janneke.
Dank je wel, Florina. Ik hoop dat het jaar goed voor jou begonnen is.
Dank je wel, Marjon voor jouw reactie. Alle goeds voor het nieuwe jaar.
Bijna een maand na de jaarwisseling lees ik dit gedicht, dat binnenkomt en tegelijk kracht geeft voor de 11 maanden die dit jaar nog telt.
Wat bijzonder om te lezen, Evert, dat dit gedicht zoveel met je doet. Ik wens je sterkte voor de komende tijd.