door Janneke Nijboer | 1 mei 2020 | Blog, Gedichten
Zodra april voorbij is, voel ik de dagen zwaarder worden. Bomen, struiken, staan vol in bloei, de berm weert zich kranig in geel en wit. Nog net te koud voor met-zonder-jas, terwijl de diepe schaduw van 4 mei al over mij heen valt. In de vroege ochtend op de eerste...
door Janneke Nijboer | 3 april 2017 | Gedichten
Stel dat ik Jou, God, niet meer wil uithakken in beelden, zelfs niet ruw, slordig, onaf – zeg maar geen rots -. Dat Jij meer iets wordt als het water; wendbaar, woelig,stil, koud en hard, of in een onzichtbaar ertussen, zo heet. Dan meer bewegend, kletterend,...
door Janneke Nijboer | 16 september 2013 | Blog
Er is iets met doopvonten, waardoor ik altijd even kijken moet, als ik er één zie in een kerk. De grote in de Oude Jeroen, sla ik nooit over. Even kijken, of de wanden per ongeluk of doelbewust nat zijn, of dat er een wolkje stof in ligt.doopvont LaurenskerkHoe sterk...
