door Janneke Nijboer | 12 januari 2019 | Gedichten
Ik zegen je met rood van de passie, waardoor je voelt dat bloed door je aderen stroomt, dat je leeft! Ik zegen je met oranje van de ondergaande zon, waarin jij je kan hullen als een deken van troost. Ik zegen je met geel van narcissen, zodat je blijft geloven in...
door Janneke Nijboer | 5 mei 2018 | Blog
Zojuist ben ik terug van de lunch die georganiseerd werd in het kader van de Vrijheidstour in Amsterdam. In de gastvrije moskee Al Kabir werden sprekers, buurtgenoten en andere gasten ontvangen voor een maaltijd en de mogelijkheid om met elkaar in dialoog te gaan....
door Janneke Nijboer | 3 juni 2017 | Blog
Wat! Nee! Dat kan toch niet? Ik zie op facebook opeens deze foto met daarop de pastorie in Raamsdonksveer. Ik heb er gewoond, gewerkt, geleefd. Het was mijn eerste echte huis waar ik in terecht kwam na mijn studie. Een enorm huis voor mij alleen. Nog net zeventwintig...
door Janneke Nijboer | 16 mei 2017 | Blog
Afgelopen zondag mocht ik voorgaan in Edam in het Luthers kerkgebouw De Swaen. Het was een geweldige belevenis, omdat het kerkje nog helemaal in oorspronkelijke staat is. Wat mij direct opvalt is het laagje fijn zand dat op de vloer ligt. Knisperend loop ik, duidelijk...
door Janneke Nijboer | 10 mei 2015 | Blog
Vanmorgen ging ik voor in Hazerswoude-dorp. Mijn preek ging over Hooglied 7: 1 – 8: 4 en I KorintiĆ«rs 13. Het werd een preek over mijn verlegenheid. De meest persoonlijke preek, die ik tot nu toe heb gehouden.