door Janneke Nijboer | 27 september 2021 | Gedichten
Gevallen – alweer -, daar lig ik. Mijn knieën blauw, onder schrammen. Spelend kind, gestruikeld, over de uitgestoken voet. Om haar heen zwelt het gefluister aan: Kijk toch, hoe ze ligt en kermt, wat een zielenpoot, ze heeft geen verweer. In mij een bidden, een...
door Janneke Nijboer | 7 februari 2021 | Gedichten
Wat straal je toch mooi, je schittert! Je sprankelt van top tot teen! Had je dat ooit durven dromen, durfde jij jezelf ooit zo te zien? Je werd onderdrukt, ja, vernederd, ongezien ging je jaren gebogen. Niemand zag de schaduw waarin jij werd verborgen, geen licht viel...
door Janneke Nijboer | 3 januari 2021 | Gedichten
Sta op, jubel het uit, vul je longen om te juichen, een lofzang voor de Ene! Zing! Hoe sterk en stevig het Woord klinkt, dat ordent en recht doet, dat een plek geeft aan alles wat is en gedaan wordt. Hoe de Ene, de onrust van de wereld bergt in de kamers van...
door Janneke Nijboer | 26 juli 2020 | Gedichten
Mijn hart, houdt Jij veilig, Jij, mijn redder, mijn licht. De kleinste plek in mij, Jij beschermt het en bewaakt het – hoe zij ook naar mij keken en aanraakten, hoe ook zij van mij wilden en namen – . Als in een heiligdom bleef mijn hart buiten gevaar,...
door Janneke Nijboer | 5 november 2019 | Gedichten
Wat zal het worden met de wereld, als er zo’n leider is, die niet wijst naar zichzelf en naar eigen kracht, maar elke avond knielt voor zijn bed en het hoofd buigt voor de Eeuwige? Wat zal het worden met de wereld, als de machtigen zouden weten van het raadsel van...
