door Janneke Nijboer | 4 september 2018 | Gedichten
Miskien loer sij uit die hemel? Hoewel, ze was niet zo van de hemel. Maar vandaag tuur ik in de lucht, zoek ik, of ik ergens toch iets van haar vind. Woorden, zinnen, gedichten, taal om in te schuilen. schriftje vol schrift, maar nergens meer haar hand om aan te...
door Janneke Nijboer | 20 augustus 2018 | Blog
Een tijd geleden had ik op de vloer in de meterkast een paar schoenen neergezet. Na een seizoen wilde ik ze weer aan doen. Er zat schimmel aan de zolen en in de schoenen. Wat een pech!, dacht ik, toen ik ze vond. Het is daar blijkbaar een beetje vochtig. In het...
door Janneke Nijboer | 18 augustus 2018 | Gedichten
Zal ik nog letters vormen mijn mond inspannen, alle adem bij elkaar rapen en bergen moed opeenhopen? Zal ik van de zwijgrand springen, de afgrond van de stilte laten weerkaatsen met een eindeloos nee… Zal ik nog tranen laten, gebeden schreeuwen, protesteren tegen,...
door Janneke Nijboer | 12 augustus 2018 | Gedichten
Waanzin als landschap van scheefgetrokken stenen, Waar ben Jij te vinden, God? Zij maken selfies, poseren bovenop de resten van de vernietiging. Zij zijn mens, zoals wie vermoord werden, talloze geteld, zij hebben geen idee. Stuitend, verfoeilijk is het kwaad met...
door Janneke Nijboer | 4 juli 2018 | Gedichten
Tynke van Schaik deed een oproep op facebook om een versje te schrijven. Dit is wat bij mij opkwam.
