Sst, het is nog niet zo ver. Nog even wachten. Het is er bijna. Direct toen ze me zagen hebben ze me geleegd, geboend en wat opgeknapt, samen met de plaatselijke klusjesman. Nu ligt er een vers bedje van hooi, een doek en een deken in mij. Wie had dit nu kunnen...
Er zijn van die plekken waar je onmogelijk kunt blijven. De enige optie is er doorheen. Gaan naar de verte, of terug. Soms blijven mensen er steken, worden gelijk aan hun onbestemd verlangen. Alsof ze tegen de richting van de loopband in gaan, de toekomst schiet onder...
