door Janneke Nijboer | 31 december 2023 | Gedichten
Aan het eind van dit jaar ben Jij het wie ik uitnodig en rond laat kijken in mijn zielenhuis. Waar Jij gaat dwarrelt stof van opgedroogde tranen. Je ziet verwaarloosde letters achteloos in een hoek geschoven, alsof het woord liefde niet meer nodig is, vreugde...
door Janneke Nijboer | 1 december 2023 | Blog
Zuster Angela en zuster Emmanuël van de orde van de Heilige Clara van Assisi schreven in 2016 het boekje ‘Zijn komt in ons bestaan’, Advent en Kerst met Clara van Assisi. Het boekje dat dit jaar herdrukt is, kwam ik tegen tijdens mijn verblijf in het Clarissenklooster...
door Janneke Nijboer | 24 december 2022 | Blog
Sst, het is nog niet zo ver. Nog even wachten. Het is er bijna. Direct toen ze me zagen hebben ze me geleegd, geboend en wat opgeknapt, samen met de plaatselijke klusjesman. Nu ligt er een vers bedje van hooi, een doek en een deken in mij. Wie had dit nu kunnen...
door Janneke Nijboer | 4 juli 2018 | Gedichten
Versleten stenen zijn zoveel mooier dan versleten woorden. Daarin lijken mensen meer op stenen, dan op woorden.
door Janneke Nijboer | 31 maart 2018 | Blog, Gedichten
Er zijn van die plekken waar je onmogelijk kunt blijven. De enige optie is er doorheen. Gaan naar de verte, of terug. Soms blijven mensen er steken, worden gelijk aan hun onbestemd verlangen. Alsof ze tegen de richting van de loopband in gaan, de toekomst schiet onder...