Er zijn van die plekken
waar je onmogelijk kunt blijven.
De enige optie is er doorheen.
Gaan naar de verte, of terug.
Soms blijven mensen er steken,
worden gelijk aan hun onbestemd verlangen.
Alsof ze tegen de richting van de
loopband in gaan, de toekomst
schiet onder hun voeten voorbij.
Soms wordt mensen de doorgang
niet gegund – opvangkamp,
wachtkamer, dodencel –
Waken tot dit voorbij gaat,
licht brengen in dit donker.
In Jezus naam,
Paaswaken.
Wauw…