door Janneke Nijboer | 2 augustus 2021 | Gedichten
Dit beeld van Maja van Hall, genaamd ‘wandelhoofd’ zag ik nadat er een flinke regenbui was gevallen.
door Janneke Nijboer | 27 november 2020 | Gedichten
Op het moment van de waarheid roep ik Jou op, als mijn getuige, Jij, mijn eerste en mijn laatste, niemand anders dan Jij. Gehuld in het licht van Jouw aanwezigheid, laat Jij Je zien – onbenaderbaar – voluit. Jij staat voor mij in, zodat ik sterk en veilig...
door Janneke Nijboer | 9 juli 2020 | Gedichten
Soms ben ik als slingers, die vrolijk dansen in de wind, kleurrijk en onbekommerd als het huppelende kind, die ik nog ken van eerder. Maar vandaag zwiert geen letter me te binnen laat staan de zin, die altijd popelt te beginnen. Ik ben een steen zo stil, –...
door Janneke Nijboer | 26 januari 2020 | Gedichten
De regen is gestopt, als voortijdig ingehouden snikken, maar het seizoen is nog niet voorbij. Wat wil deze pauze zeggen? De stilte na de storm, of zijn de tranen stevig toegestopt, onder de zachte wollen deken en het krakende schone laken, zoals alleen oma’s dat...
door Janneke Nijboer | 19 januari 2020 | Gedichten
Toen ik vanmorgen onderweg een heel voorzichtige regenboog ontdekte, en aan de andere kant de opgaande zon – fel en helder- zag, dacht ik, als ik nu mijn tranen eens door het licht van Gods ogen zou laten beschijnen, zou er dan een regenboog in mij...
