Een trotse hen laat me haar legsels zien. Drie mooie eieren om uit te broeden. Haar warmte zal er voor zorgen dat de kuikentjes in het ei kunnen groeien en over een poosje zichzelf een weg naar buiten tikken. Hier in de stal zijn ze als lente midden in de winternacht. In de lente vinden wij eieren op de Sederschotel en worden ze gedoopt in zout water. De tranen van Israël om de uitbuiting en onderdrukking in slavernij geven smaak aan de verse eieren, als hoop op nieuw leven.

In het contrast van verdriet en hoop, van winter en lente, probeer ik te ontdekken waar het leven me brengt. Het dient zich bijna nooit in één tint aan. Het leven is veelkleurig, ook de dagen die grauw kleuren, kennen kleine nuanceverschillen.
Vandaag brengen de eieren mij de kleur van de lente, alsof er een zacht geel licht aangaat in mijn zielenhuis. Het zijn er drie, deze tekenen van nieuw leven, als een vrolijk rondedansje van Vader, Zoon en Heilige Geest. Ergens hoor ik zelfs een muziekje spelen.