door Janneke Nijboer | 17 oktober 2020 | Gedichten
Moe ben ik, als ben ik slechts achter zware gordijnen, dicht. Sleep me voort in elke vezel van mijn lichaam, in ieder zuchtje van mijn ziel, zwaar. ’s Avonds laat ik mij vallen in een slaap, die geen rust geeft. Ik tuimel in dromen rond, die me opjagen en...
