*gedicht

In het voorbijgaan volgt wat achter bleef, mij op de voet. Alsof ik achteruit zit in een trein en al verder ben, dan wat ik zie. Ooit dacht ik van plek te kunnen ruilen. Keek de toekomst aan. Tot de noodstop, wat was, had mij toch ingehaald. Hoe ik ook versnel of...

Over de omgeploegde aarde vallen bomen, langgerekt in tere schaduwen uiteen. Langzaam strekken ze hun takken uit over knisperend verse loten. Het snelle groen van wat maar één seizoen het licht zal zien, door trage groei van jaren bekeken, als een weemoedig groeten...

Als de tulpen morgen bloeien en de zon de kelken fleurt, schenkt de wijn zich in mijn beker, die mij vol met hartstocht kleurt. God zij dank! Het is gegeven met de bol in Geest gegrond, dat niet lang meer hoeft te wachten, tot de nieuwe lente komt. Schenk Jouw wijn...

Heb je de zee gekust en de wind omarmt, heeft het zand je overal gevonden? Heb je de onweersgeur gesnoven en met de regen gedanst, heeft je tong het zilt geproefd? Heb je gebaad in het oranje licht en ben je verliefd geworden, hebben de golven je terug gekust?

Weet Jij nog, toen ik niet anders kon dan mij voorover laten vallen in de schuimkoppige zee? Jij tevoorschijn kwam - voor mijn voeten aanspoelde als een boodschap in een fles, met resten van zeker weten door generaties vastgehouden - en mijn ziel opende. Dat dit ooit...

Geur van gedroogde appeltjes kruipt door de kieren van de kamer zonder plafond – hoog boven, het donker van het dak -. De zon is al een poosje binnen en raakt de rand van de handdoek uit Valkenburg - oranje-wit, Drie-Landenpunt – Naast me de houten wand met...