Weet Jij nog, toen
ik niet anders kon dan mij
voorover laten vallen
in de schuimkoppige zee?

Jij tevoorschijn kwam
– voor mijn voeten aanspoelde
als een boodschap in een fles,
met resten van zeker weten
door generaties vastgehouden –
en mijn ziel opende.

Dat dit ooit is geweest,
daarom vertrouw ik Jou,
die ik met moeite horen kan