dag 21: De engel Gabriël kwam aangesneld

Al een paar jaar maak in een spontane adventskalender en veertigdagenkalender. Vanaf de eerste dag van deze tijden van bezinning kijk ik aandachtiger om me heen. Ik zoek elke dag naar iets in mijn vertrouwde omgeving dat me raakt. Gaandeweg ontdek ik dat het een soort geestelijke oefening is. Op een vast tijdstip van de dag, in de vroege morgen, richt ik mijn gedachten op de tijd van kerst of Pasen. Bijbelteksten, liederen, vragen komen op en die probeer ik te vertalen in een korte gedachte of vraag.

Zwaar
Dit is niet alleen inspirerend om te doen, maar het wordt op een gegeven moment zwaar. Er bekruipt mij de gedachte dat ik niets meer weet om te zeggen, en dat ik niet meer geraakt kan worden door de dingen om me heen. Dan wordt het voor mij spannend, omdat ik merk, dat ik juist dan nog meer mij moet oefenen in een houding van ontvankelijkheid. Krampachtig zoeken in mijzelf, helpt dan niet, maar wel ontspannen me overgeven aan de gedachte dat er wel iets van betekenis gegeven zal worden. Dat zoiets ook gebeurt helpt me ook op andere momenten in het jaar me los te schudden uit kramp en in ontspanning iets van God te ontvangen.

Ontspannen
Dit jaar vroeg Lydia Vroegindeweij van Kerkliedwiki mij om ik met haar samen een adventskalender wilde maken. Zij leverde de kerkliederen aan en ik ging op zoek naar beelden en maakte korte bezinnende teksten. Bijzonder was het dat al snel Irma Pijpers met het idee kwam om bij alle beelden een kort verhaal te schrijven: Wat voor nut heeft schrijven als je er niemand mee kan vervelen?
Het proces van dagelijkse bezinning gaat deze keer anders, maar wat blijft is de verrassing dat een houding van ontvankelijkheid zoveel meer geeft en mij ontspannen aan het zingen maakt naar Kerst.
Wil je meezingen? De adventskalender kun je onder andere volgen via het Pinterestbord: Zingend naar Kerst 2015