Sinds een paar weken heb ik mijn rechterpols gebroken. Dat is naast onhandig ook erg vermoeiend. Helen vraagt rust. Veel kan ik niet, maar wel zitten en me rustig houden.
Dat is precies wat er nodig was voor The Coffee Couch, die de werkgroep Windkracht 3pt0 had klaar gezet in de Hoofdstraat van Noordwijk. In het kader van het Hart en Ziel Festival, wilden wij met mensen in gesprek gaan over wat hun hart raakt.

Tussen 11.00 uur en 14.00 uur nodigden werkgroepleden mensen uit een bekertje te vullen met koffie en wie dat wilde kon met de dominee in gesprek. Wat ik niet verwacht had, gebeurde. Drie uur lang voerde ik gesprekken met mensen, die ik nog niet eerder had ontmoet, of op deze manier gesproken.

Wie zich wilde laten verrassen draaide aan het bingo rad. Het nummer op het balletje correspondeerde met een puzzelstuk van de hart en ziel puzzel, en las op de achterkant het onderwerp van gesprek.

Het leek wel een wonderbank. Zodra mensen gingen zitten, kwamen de verhalen. Hele levens trokken in woorden aan mij voorbij, of een tipje van een sluier werd opgelicht, van een lang verborgen verhaal. Mannen en vrouwen, een Jood, een Ierse, zorgen, geluk, geloof en twijfel, gaven de verhalen kleur.
Ik mocht er naar luisteren en mij verwonderen over zoveel gegeven vertrouwen, zoveel openhartigheid.