Wereldlichtjesdag,
foto: Cor Vink

Zondag 11 december werd onder leiding van Linda Janmaat Wereldlichtjesdag vormgegeven voor de
regio Duin- en Bollenstreek in Noordwijk. Ze vroeg me om tijdens deze herdenkingsbijeenkomst voor gestorven kinderen te spreken. Hierbij de tekst van mijn toespraak.

de kracht van een naam
Wie herinnert zich haar nog? Wie heeft nog met hem op school gezeten? Wie weet nog dat wij haar verwachten? Weet jij het hoe moedig hij was, ondanks alle behandelingen?
Je aarzelt als je de vraag krijgt hoeveel kinderen je hebt. Je wilt er geen verraden, maar vandaag heb je geen zin in het geschrokken gezicht van de vragensteller.
Je slikt de naam in…de zelf verzonnen naam, want er is nooit aangifte gedaan van dit prachtige wezentje, dat ademloos ter wereld kwam.

echt bestaan
De naam van een mens is het meest krachtige waarmee je de herinnering aan iemand tevoorschijn kan halen. Die naam moet ook ‘echt bestaan’ hebben, erkend zijn voor de wet, omdat daarmee je geliefde kind echt bestaan heeft… Hij, of zij is er echt geweest.
In mijn traditie, die van het christelijk geloof is er een bijzonder beeld in de bijbel, dat daar over gaat.
Er wordt over God gesproken als een moeder. Zij zal het kind dat ze gezoogd heeft nooit vergeten Zij zal het kind dat niets meer te maken wil hebben met haar, altijd bij zich dragen. Want, staat er dan: ik heb je in mijn handpalm gegrift. Je zou ook kunnen zeggen: ik heb je in mijn handpalm getatoeëerd.

in de palm van Gods hand
De kracht van deze tekst heeft voor mensen die geloven, bijna dezelfde waarde als de inschrijving in het geboorteregister. Vaak is de betekenis nog groter. De namen van mensen staan geschreven in de palm van Gods hand. Deze gedachte troost…vanaf het eerste begin is God betrokken op mensen. Dit leven, hoe kort het ook geleefd heeft, is erkend, gezien en bewaard bij God, tot hoe lang de wereld duren zal.

rouw
Rouw is rauw, ongenuanceerd, niet netjes. En troost toe laten is vreselijk ingewikkeld, hoe je er ook naar snakt op de pijnlijkste momenten in je verdriet. De angst dat je ook maar even vergeten zou dat deze mens, die jouw kind was, jouw kleindochter, jouw zus, jouw neef, jouw buurkind… de angst ook maar dat die ene mens vergeten zou worden,maakt het bijna onmogelijk om de pijn los te kunnen laten.

troost
Ik denk dat daarom die gedachte dat de naam van een mens geschreven staat in de palm van Gods hand zo troostrijk kan zijn. Er is iemand die je meehelpt de naam bij zich te dragen. In die hand staat ook ergens jouw naam te lezen…
Ook jij bent erkend in jouw bestaan met jouw naam, met wie jij bent, met het leven dat jij leidt, het verdriet en het goede en mooie dat je overkomt. In die hand ben jij verbonden met de naam, van het kind dat steeds minder hardop genoemd wordt…

wereldlichtjesdag
Een dag als wereldlichtjesdag geeft ruimte aan de band die er is en blijven zal met dit kind, dat je meedraagt in je hart. Een dag als deze schept een band, met anderen, die iets van jouw verdriet begrijpen. Een dag als deze geeft ruimte om zijn, om haar naam hardop en luid te noemen, om te praten, om te vertellen.

in het licht
En als ik nadenk over deze dag en alle namen van kinderen die hiermee verbonden zijn, dan stel ik mij zo voor dat de Eeuwige nog eens extra in zijn hand deze namen leest en ze met aandacht in zijn liefdevolle licht zet.