Vrijheid omarmen is mensen omarmen

5 mei 2016 | 0 Reacties

Cartoon gemaakt in opdracht van 4,5 mei comité

(Overdenking uitgesproken op 4 mei tijdens de  herdenkingsbijeenkomst in Maria ter Zee, Noordwijk)

Het is al oeroud, het oprichten van gedenkstenen. Al sinds mensenheugenis worden stenen rechtop gezet om een herinnering aan te verbinden. Stenen hebben de zeggingskracht van de eeuwigheid.
Zolang de herinneringsstenen er zijn, zullen de verhalen die er mee verbonden zijn niet vergeten worden…is de gedachte.
Stenen overleven de generaties. Van geslacht op geslacht blijven ze bewaard. Toch zijn de stenen maar de helft van het verhaal. Zoals in de lezing uit de bijbel (Jozua 4: 20 – 24) duidelijk wordt: de stenen blijven, maar de mensen moeten ook blijven vertellen. Het grote verhaal van de bevrijding van Israël uit de onderdrukking van jaren in Egypte, – de gebeurtenis waar zelfs water voor is geweken en rivieren voor droog vielen -, dit grote verhaal staat en valt met de vertellers.

doorvertellen
Zij, die de stenen uit de rivierbedding hebben meegenomen zijn de eerste vertellers.
Eigenhandig hebben ze de stenen uitgezocht. Eén steen voor elke stamnaam van Israël, samen twaalf stenen, samen als één volk.
Dit verhaal is doorvertelt van generatie op generatie, het is opgeschreven en in de bijbel terecht gekomen, zodat het daarmee ook een beetje het verhaal is geworden van christenen. Het is een verhaal met zoveel kracht dat ook andere volkeren wereldwijd zouden weten hoe machtig deze God is, belooft het verhaal.

deel van ons leven
De opgerichte stenen, de monumenten waar wij straks bij stil staan vertellen ons een heel ander verhaal.
Van mensen die onder de voet zijn gelopen, van dit zelfde volk, als in het bijbelverhaal genoemd, Israël, dat geen recht op bestaan had, dit volk dat uitgemoord werd…bijna.
De macht van deze God, de levende, de bevrijder leek uitgespeeld. Mensen sterker dan God.
Bijna dood deze mensen, deze God.
Daarom moeten wij deze verhalen blijven vertellen en doorgeven.
De pijn die daarbij hoort dichtbij brengen, de pijn van de slachtoffers, de pijn van de achterblijvers, die nog niet voorbij is.
De stenen helpen ons deze verhalen te blijven vertellen en door te geven op zo’n manier dat het een deel wordt van ons eigen verhaal, van ons eigen leven.

vrijheid omarmen is mensen omarmen
Vrijheid echt omarmen, is niet iets als een goedkoop en gemakkelijk nemen, maar je ontwikkelen in gevoeligheid voor waar de vrijheid bedreigd wordt.
De verhalen van de enkelingen die wij zelf kennen, helpen daarbij. Oorlog en vrede krijgen een persoonlijk gezicht. Ook al is het verhaal uit de bijbel een oeroud verhaal en zijn de gezichten van de vertellers vergeten, ik lees hun verhaal in het gezicht van bijvoorbeeld Leo Levie, die mij vertelde over zijn sjoel in Leiden. Ik lees hun verhaal in het gezicht van mijn oom, die als kind in het mannenkamp Bangkong op Midden Java zat.  Ik lees het verhaal in het gezicht van oude en nieuwe oorlogsvluchtelingen.
Ieder op hun eigen manier vertelt over Egypte, land van de angst in de kampen van Auswitsch, Indonesie, Idomenie, Vught, Westerbork
Vrijheid omarmen is mensen omarmen en hun verhalen in je hart met je meedragen

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *