hij miste iedere schoonheid,
zijn aanblik kon ons niet bekoren. Jesaja 53 2b
In de nieuwe bijbelvertaling kwam ik deze regels tegen over de lijdende knecht. Jesaja beschrijft uitgebreid de gestalte van de dienaar die om onze zonden werd doorboord, om onze wandaden gebroken. In het Nieuwe Testament krijgt de beschrijving het gezicht van Jezus.
Juist deze zin over het ontbreken van schoonheid raakt me. Het lijden van mensen en in het bijzonder deze knecht heeft veel gedaanten, behalve een esthetische. Er is niets moois te ontdekken aan een mens die lijdt.
Op de voorkant van mijn ochtendkrant lees ik het verhaal van iemand die lijdt. Slachtoffer van seksueel misbruik door een dienaar van de Heer. Zijn lijden raakt me diep. Er is geen enkele schoonheid te ontdekken aan dit lijden.
Gevuld met een ingewikkelde en verwarrende mix van schaamte en schuldgevoel, laat het mensen worstelen met wat mooi en puur is. De geschondenheid breekt het leven op.
Toen ik twaalf was werd ik voor het eerst geconfronteerd met een volwassen man die aan me wilde zitten. Hij dwong me in een hoek van een verlaten gebouw. Hij wilde mijn borsten zien – die ik helemaal niet had – en probeerde mijn t-shirt omhoog te trekken.
Hoe ik weg ben gekomen weet ik niet. Vanaf die dag was mijn wereld anders.
Dat in het lijden van dienaar van de Heer de schoonheid ontbreekt, troost mij. Geen versiering om de open wonden… Wat mij betreft ook geen versiering om de geheelde wonden, omdat de weg van het leven hiermee verwarrend is en ook anderen pijnlijk raakt.
dank voor het delen van deze woorden,, die kwamen binnen ik ben u onwijs dankbaar wat u als mens als dominee voor me doet, warme knuffel..