Spiritualiteit van een pionier

27 mei 2012 | 0 Reacties

foto gemaakt door Johan Meijer
Deze gebogen tulpen zijn gefotografeerd door Johan Meijer, predikant in Borne en goede vriend. Vorige week sprak hij bij mijn afscheid als predikant uit Breda. Zeven jaar heb ik er gewerkt. Eerst in een wijkgemeente en daarna met een bijzondere opdracht. Ik ging me met een missionaire gerichtheid in zetten voor de Protestantste Gemeente in Breda.
Later ontwikkelde ik met een collega de pioiniersplek NoorderlichtBreda. Het begon met mij, meer dan ik gewend was, mee te bewegen met de vragen die er op mij afkwamen van buiten de kerk.
Het werd me in de schoot geworpen die eerste vraag, of ik op een school wilde vertellen over mijn werk, maar vooral over mijn passie,die mij daarin motiveert. Zo kwam ik die eerste maandag na de schoolvakantie oog in oog met vijfenzeventig pubers, die aandachtig luisterenden en belangstellende vragen stelden.
Ik merkte dat ik voor hen iemand was van een andere planeet. Geloven in iets buiten je, was deze leerlingen totaal vreemd, merkte ik. Over een kerk wisten enkelen nog wel iets te zeggen. Deze ontmoeting met hen is nog steeds heel belangrijk voor mij, omdat ik steeds weer moet beseffen hoe buitenaards mijn geloofstaal klinkt.
De tulpen van de foto, die gebogen staan, laten zich door de wind meebewegen. Ze zijn er op gebouwd, niets is hen vreemd. Hun diepe kernen liggen verscholen tussen de bloembladeren en schuilen in de luwte. Ze tonen aan ons hun paarsrode buitenkant.
Dit beeld vertelt iets over mijzelf en hoe ik in mijn werk en zoektocht naar verbindingen met mensen binnen en buiten de kerk ben. Ik probeer mee te bewegen op de adem van de Geest, in de vragen die mensen mij stellen. Dat doe ik met vuur en passie. Tegelijkertijd verschuilt mijn binnenste zich in de luwte, zodat er ook voor mij een plek is om op adem te komen en er brandstof is voor de ziel.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *