Januari 2012 schreef ik op de website van Noorderlicht Breda het blog: Spelfoutje, over de zoektocht naar een piano voor de Noorderlichtvieringen.
Vandaag laat ik de tijd dat deze pioniersplek ontstond en vorm kreeg aan mij voorbij gaan.
Begonnen als een wild idee van Ton van Prooijen en mijzelf, bleef ik uiteindelijk over om de plek vorm te geven. Het was te zwaar om het alleen te doen. Ik miste een maatje. Om mijn gezondheid geen geweld aan te doen moest ik verder gaan.
Joost de Bruin en Berthe van Soest werden het nieuwe team. Later deed ook ds. Marlies Schulz mee. Vooral Berthe is het gelukt om het Noorderlicht zo te profileren dat het een gastvrij en open huis is geworden voor mensen die de doorsnee kerk niet binnenkomen. Het is een bijzondere gave om aan te sluiten én het christelijk geloof te spellen.
Dat het om mensen gaat, zoals ik er zelf één ben, een mens met spelfoutjes, en dat wij proberen daar muziek mee te maken, dat is mijn verlangen waarom ik met Noorderlicht Breda wilde pionieren en waarom ik nu in Noordwijk pionier met Windkracht3pt0. Ik hoop op goede en nieuwe wegen voor Berthe en Marlies en hoop op een kerk, die werkelijk open staat voor alle mensen, met en zonder spelfoutjes.
(blog van de website Noorderlicht Breda, bekroond met een gouden webfish award)
Spelfoutje! Janneke Nijboer – 14 januari 2012
Sale! stond er op het neonrose bordje, dat lelijk afstak tegen de diepzwart glimmende piano. Het detonerende prijskaartje viel direct op. Misschien is dit iets voor u, zei de verkoper. Een tweede hands geheel gereviseerde piano voor een goede prijs.
Wij hebben er al wat extra afgedaan. De mensen willen hem niet hebben. Kijk, misschien hebt u het al gezien. Er staat Yamaah (zie foto). Dat moet natuurlijk Yamaha zijn. Er is ergens iets fout gegaan in de fabriek en dat hebben ze niet kunnen herstellen. Maar niemand wil hem daarom hebben,
De piano kijkt me vragend aan. Wil je mij wel hebben, ondanks mijn spelfoutje? Ik denk terug aan de talloze keren dat ik als laatste met gymnastiek werd gekozen. Een bal kon ik nooit goed raken. Ik was er bang voor. Aan mij had je niets.
Ik denk aan het gesprek dat ik deze week had met iemand over de moeite die er steeds meer komt als er iemand wordt geboren met, hoe zal ik het noemen, een genetisch spelfoutje.
Ik raak in gesprek met de piano. Diep in mijn hart heb ik allang gekozen. Nee, die piano kiest mij. De plek waar hij welkom zou moeten zijn is de kerk. Daar oefenen wij ons in anders kijken naar mensen, naar ons zelf. Daar oefenen wij ons in het maken van mooie muziek, door samen te zingen, met al onze eigen spelfoutjes.
0 reacties