nazomeren

Nazomeravond

Het gillen van het kind kets
tegen de beukende kermismuziek,
onrustig ruizen de bomen,
de zon broeit.
Boeken en briefjes
rommelen om me heen,
willen maar niet
op een plek
– de boekenkast puilt uit:
twee rijen-op-een-plank
en er boven op -.
De nazomeravond irriteert
als goedbedoelde glimlach om
mijn armetierig poging
er iets van te maken.
Je kunt het ook leven noemen.