Mag ik ruimte innemen?

4 februari 2018 | 1 reactie

Ik kreeg ruimte

Vandaag was ik bij mijn moeder op bezoek.
Ze is oud en dementerend.
Ik vroeg haar, of wij naar haar kamer zouden gaan, dan konden wij even praten.
Als het mag, zei zij.
Ja, het mocht.

Voorzichtig kwam ze uit haar stoel, hield zich vast aan de tafel en strekte zich uit tot zij stond.
Daar stond zij.
Wat nu?

Achter haar langs pakte ik haar rollator en zette het voor haar neer.
Kijk mam, pak maar vast.

Mag ik ruimte innemen?
vroeg zij.

Ja, mam, dat mag, dat hoort bij een mens.

Zij aarzelde niet langer en begon te lopen, schuifelen meer.
Zij nam ruimte in.
Het mocht.


Ik gun je, lieve lezer,
dat je deze vraag nooit hoeft te stellen,
dat er geen stem in je is, of buiten jou,
die zegt dat je niet mag bestaan,
dat er voor jou geen ruimte is.

1 Reactie

  1. Monique

    Mooi in gedachten zie ik jullie staan.en in beweging komen…ik wens u en uw moeder die ruimte toe en ook heel veel sterkte in deze moeilijke taak maar ook mooie taak liefdevolle warme band.geef uw moeder een dikke knuffel en weet zeker. Dat uw moeder u er ook een terug zal geven :namens mij en ons;

    Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *