Melania Trump in Kerstsfeer

Vandaag had ik het opeens zo met haar te doen, Melania Trump, first lady en echtgenote van de president van Amerika. Op de laatst bladzijde van mijn favoriete ochtendkrant krijgt ze een plekje in de rubriek: Naast het nieuws. Ja, want echt nieuws kun je het niet noemen, dat het Witte Huis in kerstsfeer is gebracht. Ik zie haar in een prachtige engelachtige witte jurk, met gouden ceintuurtje en op gouden schoentjes. Hoewel de zonnebril ontbreekt is het me volstrekt onduidelijk wat haar gezicht mij wil vertellen. De fotograaf heeft haar vanuit een laag standpunt in beeld gebracht. Het moet duidelijk worden dat het om haar gaat. Zij is de koningin van dit eenzame feestje. De prima ballerina op de achtergrond gaat op in haar dans, terwijl de eerste dame wat nuffig haar neus op haalt voor de fotografen. Ze lijkt volstrekt alleen.

Onbenaderbaar zichzelf
Misschien lees ik haar gezicht verkeerd, dus verdiep ik me in de persverklaring die ze heeft gegeven. Ze zegt dat ze heel enthousiast is om kerst in het Witte huis te vieren. Toch kan ik het niet ontdekken. Ook het filmpje dat ik van haar zie ontdek ik dat ze heel even lacht. Lang genoeg voor een kort shot van de camera en dan direct daarna een strak gezicht. Eigenlijk is dat wat ik steeds van haar zie. Strak geregisseerd doet ze wat er van haar wordt gevraagd en ze laat zo min mogelijk van haar horen. Ze straalt uit dat ze volstrekt onbenaderbaar is. Elke keer als ik haar zie vraag ik me af, of ze wel gelukkig is. Zou ze echt ergens gewoon helemaal zonder protocol, zonder schmink en voor de vorm zichzelf kunnen zijn?

Kil en eenzaam
Ik kijk nog eens naar de foto. Haar blik is naast de camera, dus ook daardoor krijg ik geen contact met haar en dus geen antwoord op mijn vragen. Kille eenzame kerst in het Witte Huis, dat is wat het beeld bij mij oproept. Ondanks de ruim 5 kilometer kerstlichtjes die door haar huis slingeren, lijkt het maar niet warm en licht te worden. Ik denk dat ik maar eens een kaarsje voor haar aansteek.