Een foto zonder lach, die wilde ze ook nog maken. Ik vond het goed, omdat ik haar vertrouw. De beeldtaal die zij oproept spreekt me altijd aan. In de vrolijke middagzon staat het stoeltje met als achtergrond een grijs scherm dat bijna door de wind wordt weggewaaid. Ik ga zitten met mijn toga aan. O ja, roept ze enthousiast, laat die kraag maar rechtop staan.
Een foto zonder lach, heb ik gemerkt, is een groot risico. Het model loopt de kans vermaand te worden. ‘Je kunt ook wel lachen, hoor!’ was één van de reacties die ik kreeg op de foto die gemaakt werd bij een artikel in het NRC in het kader van mijn eigen kleine getuigenis bij #metoo. Naast reacties van meeleven, vielen deze reacties me zwaar. Ik moest en zou het beeld hoog houden van de altijd optimistische dominee, die lachend door het leven gaat. Laat ik een ander gezicht zien, dan kost me dat wat. Voor een ernstig gezicht betaal je een prijs.
Daarin ben ik niet alleen. Veel mensen weten dat allang en lachen zich het leven door, wat ze ook meemaken. Die lach komt niet van binnen, maar blijkt de beste manier om te overleven. Het maakt je acceptabel en leuk gezelschap.
De foto was genomen, snel liet ze me het resultaat zien. Er zou nog wat aan gedaan worden, maar ik wist dat het een ‘zwaar’ beeld zou worden. Dit ben ik ook. Mijn andere gezicht, geen weggelachen kwetsbaarheid, maar voluit bedachtzaam. Dank je wel Monica Stuurop voor dit bijzondere portret.
Mij spreekt juist dit portret heel erg aan. “Neem mij aan zoals ik ben”, ook zonder de ontwapenende lach.
Mooi, Janneke.
Mooi. Wanneer ik lach lach ik van binnen uit. Zelfs ondanks dat ik het momenteel zwaar heb kan ik nog pret maken. En dat is oprecht. Toch kan het volgende moment deprimerend zijn en zoek ik een weg in mijzelf naar buiten. Lastig is het wel. Vanavond was het zomaar mis. Teveel aan mijn hoofd en op eens doodmoe. Ik weet wat het met narigheid om te gaan en hoe diep dat wroeten in je hele wezen. Woensdag begin ik met EMDR behandelingen. Ik heb er vertrouwen in ook al zie ik er als een berg tegen op. Wie wil nu bezig met z’n narigheid. Dat stop je toch het liefste weg achter een brede lach. Goed van je Janneke dat je je zo laat zien.