Ik weet niet goed
hoe ik het zeggen moet,
of met welke naam,
ik Jou noemen zal.

Als op een onrustige zee
dobbert mijn ziel.
Keer op keer word ik
ondergedompeld in
het chaotische water
van mijn troebele gedachten.

Ik weet niet goed
hoe ik het zeggen moet,
of met welke naam,
ik Jou noemen zal.

Dus dan maar, dat ik gis
dat Jij het bent, de drager
onder mijn bestaan,
waardoor, als ik kopje onder ga,
Jij mij opduikt en op het droge
mij opnieuw laat beginnen.

Ik weet niet goed
hoe ik het zeggen moet,
maar een naam heb ik
gevonden voor Jou.
Lof aan Jou die mij draagt!

(Antwoord bij Psalm 54, in de vertaling van Ida Gerthardt en Marie van der Zeyde)