De goede trouwe duif heeft haar plek in de stal gevonden. Ze koert haar lied van vrede en vult de stal met veiligheid. Elke keer als je denkt dat het niet erger kan, wordt ze ingevlogen uit de hoge. Ze dobbert op de oervloed , ze tuurt naar leven boven de zondvloed, ze zoekt haar plaats op het hoofd van de pasgedoopte mens van Nazareth. Haar lied is steeds hetzelfde: Jij, bent mijn geliefde. Jij, aarde, Jij mens. Nog steeds laat ze haar lied horen.
Wat moet ik zonder deze duif? Ze vliegt af en aan mijn zielenhuis binnen. Haar komst met haar lied is het beste dat me kan overkomen. Telkens weer moet ik het van haar horen, omdat ik het ook zo gemakkelijk vergeet. Nooit weet ik wanneer ze komt, of door wie, of in wat haar lied gaat klinken. Ze brengt me vrede. Alleen door liefde kan een mens tot rust komen, en dat geldt ook voor mij.
prachtig
Dank je wel, Bertine!
Wat mooi..
Dank je wel, Lineke
Mooi, Janneke, hoe je ons op de toonhoogte van de hoop brengt.
Wat zeg je dat mooi! Dank je wel