Er wordt verteld dat ik, Melchior, oudste van de drie koningen, uit Europa kom. Dus ik ben geen wijze uit het Oosten, maar uit het Westen. De legende vult daarmee in, hoe alle windstreken samenkomen bij het pasgeboren kind van Israël: Caspar uit Azië, Balthasar uit Afrika en ik uit Europa.
Mijn naam heeft Hebreeuwse wortels en betekent: koning van het licht. Het goud dat ik bij me heb past daar goed bij, tegelijk is het een symbool voor wijsheid. Mijn wens voor de pasgeborene bij dit geschenk is dat ik hoop dat hij in alle wijsheid vooral niet gaat lijken op welke koning dan ook.

Wat is eigenlijk de wijsheid van de ziel? Waarin is deze anders dan de wijsheid van het denken? Als ik rond kijk in mijn zielenhuis ontdek ik hoog boven mij dat het plafond met goud bekleed is en licht geeft naar alle kanten. Hoe donker de ruimte ook, het licht vindt een weg door alle kieren heen. Zelfs daar waar het duister zo diep is als de nacht, ontdek ik na lang zoeken kleine gouden puntjes, alsof het sterretjes zijn. De wijsheid van de ziel dringt overal door, hoe miniem ook.
Dit kan toch niets anders zijn dan Liefde… Dat is toch magisch?