Vanmorgen vond ik Vrede,
lamgeslagen voor mijn voeten.
Gewond, haar vleugels verbrand,
veren met drek besmeurd.
Voorzichtig pakte ik haar op
in het kommetje van mijn hand
-durfde haar nauwelijks te aaien -.
Vrede koerde niet meer.

Toen ik haar snavel
Vlakbij mijn oor hield,
hoorde ik haar laatste vragen,
of ik de aarde wil bestormen
en ook de hemel,
om de oorlog,
weer een nieuwe…