9. Klaarheid door Clara: Kijken in de spiegel

10 december 2023 | 2 reacties

Kijk dagelijks in deze spiegel,
en spiegel daarin voortdurend je eigen gezicht,
opdat je jezelf zo geheel van binnen en van buiten mooi maakt.

Dagelijks kijk ik in de spiegel en het valt me niet altijd mee wat ik zie. Mijn gezicht, mijn lijf is bol geworden door de medicijnen, de structuur van mijn haren is veranderd in een pluizerige krullen. Mijn uiterlijk spiegelt dat er iets in mijn lijf aan de hand is. Met mijn ziel speur ik naar schoonheid.

Spiegel van de arme Christus
Clara adviseert Agnes van Praag dagelijks in de heldere spiegel te kijken, die de arme Christus is. De schrijvers van ‘Zijn komst in ons bestaan’ leggen dit als volgt uit: Christus is een icoon van God, waarin wij Gods tederheid en ontferming weerspiegeld zien.
Wie kijkt in de spiegel die Christus is, die wordt de bedoeling van God met mensen voor ogen gehouden. Je ziet daarin ten diepste dat je geschapen bent en komt je roeping op het spoor.

Weerspiegeling van het Christuskind
In deze adventstijd kan het beeld van het pasgeboren kind in de kribbe mij helpen om schoonheid te ontdekken in mijn afhankelijkheid van goede zorg voor mijn lichaam door mijn arts, door mijn medicijnen, door mijn gezin, die mij rust en ruimte gunt in mijn vermoeidheid.
Het kind in de kribbe is afhankelijk van de liefdevolle zorg van zijn moeder en vader en roept bij ieder mens vertedering op. Misschien lukt het me, kijkend naar het Christuskind in de spiegel, dit beeld te laten versmelten met mijn eigen spiegelbeeld en zo wat zachter te worden en minder veroordelend over wat ik in mijn spiegel zie.

De ander is het spiegelbeeld
Tegelijk is dit Christuskind niet het enige spiegelbeeld om in te kijken. Als ik goed mijn ogen open doe zie ik dit wonder in ieder medeschepsel. De gedachten van Clara helpen me de kostbaarheid en kwetsbaarheid van ieder mens te zien. Elk mens is afhankelijk van de liefdevolle zorg van een anderen. Schoonheid zit daarin dat ik, dat jij, dat ziet en daar als die ander op reageert op de manier die past bij ieders roeping als geschapen evenbeeld van God.

(De blogs met de titel: Klaarheid door Clara zijn een reflectie op het boek: Zijn komst in ons bestaan, Advent en Kerst met Clara van Assisi, zr. Angela Holleboom osc. en zr. Emmanuël Maas osc., uitgave zusters Clarissen in Megen, te bestellen via deze link: https://www.clarissenmegen.nl/product/advent-en-kerst-met-clara-van-assisi/ )

2 Reacties

  1. Marjon

    Dank je wel mooie, lieve Janneke. Gisteren kreeg ik van een lieve vriendin een beetje op mijn kop omdat ik bij mezelf steeds vaker wantrouwen signaleer. En dat haat ik. Komende week is er een belangrijk gesprek met het CIZ over een andere indicatie zodat er meer zorg in huis mogelijk wordt. Mijn ervaringen met instanties en aanvragen zijn op zijn minst verbazingwekkend ingewikkeld, en op zijn meest behoorlijk negatief te noemen. Al mijn noodzakelijke voorzieningen zijn gekomen na flinke strijd en steeds opnieuw aanvechten van beslissingen etc. Mijn vriendin vindt mijn wantrouwen terecht en het logische gevolg van wat ik op dat vlak meegemaakt heb. Daar zal ze vast en zeker wel gelijk in hebben, maar ik wil niet mijn open tegemoet treden van ieder mens waar ik mee in contact kom verliezen door dit unheimische gevoel van wantrouwen en op voorhand een menig vormen. Jouw woorden en foto vandaag helpt me om richting te geven aan mijn gebed voor mezelf, mijn lief, de mensen die komen praten , de ondersteuners die er bij komen zitten en het verlangen naar een leefbare uitslag zonder strijd. Een gebed om voldoende weerkaatsing van Gods liefdevolle aangezicht in de spiegel dat de donkere gedachten en het wantrouwen geen ruimte meer hebben om een rol te spelen in de ontmoeting en het gesprek komende woensdag. 🙂 xxx

    Antwoord
    • Janneke Nijboer

      Ik kan me dat wantrouwen zo goed voorstellen…het is ook zo naar om steeds maar weer bij dit soort zaken te moeten aantonen dat iets niet meer gaat, dat hulp echt nodig is. Ik zal wat je schrijft met me meenemen in de keuringsgesprekken die me staan te wachten. Open blijven is zoiets als het licht durven toelaten en dat vind ik zelf best eng, want je weet maar nooit waar het licht op valt. Dank voor je wijsheid en ik neem je mee in mijn gebeden. Liefs

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *