De citaten van Clara die je in de vorige blogs hebt gelezen vormen eigenlijk één lange regel tekst. Ze lijkt zo te schrijven dat het één het andere uitlokt. Clara is lyrisch en dat blijkt steeds meer, naar mate de tekst duurt. Ik herken het wel van mezelf als ik probeer een gebed of gedicht onder woorden te brengen. Dan laat ik me meevoeren op de stroom van woorden die bijna als vanzelf omhoog komen.
Na haar woorden over tederheid schrijft Clara:

Zijn geur wekt doden tot leven
en Hem in glorie zien
maakt alle inwoners van het Jeruzalem van boven gelukkig,
omdat Hij de glans van de eeuwige heerlijkheid is,
de afstraling van het eeuwige licht
en een spiegel zonder vlek.

Ruiken en zien
Het gaat hier over ruiken en zien, over geloven als ervaring van de zintuigen, die de bewoners van het Jeruzalem van boven voluit ten deel valt. In mijn traditie is vooral de nadruk gelegd op geloven zonder te zien. Als ik het wat breder trek, geloven zonder zintuigen. Als kind was er in mijn kerk geen wierrook om te ruiken, geen beelden en schilderijen om me aan te vergapen, niet de vreemde smaak van de hostie op de tong of de warmte van de wijn.

Gereformeerde Kerk in Winterswijk in mijn kindertijd. Fotograaf: G. Ribbink

Kerstavond
Alleen het gehoor in combinatie met het verstand werd vertrouwd, als zintuig om te kunnen gaan geloven. Zo was het elke zondag in de kerk waarin ik opgroeide, behalve met kerst. Dan na de harmonie de plek in voor de kansel en glommen de instrumenten in het licht. Het kerkkoor, waarin mijn vader meedeed, zong zo hard en mooi mogelijk. De balkons waren versierd met dennentakken en er een enorme kerstboom. In de nachtdienst duwde ik mijn warme wangen tegen de bontjas van mijn moeder aan. Om me heen zag en hoorde ik de koster en hulpkosters in de weer met klapstoelen, net zo lang tot iedereen een plek had gevonden.

Geloven door Kerst
De geboorte van Jezus is in mijn herinnering het enige feest dat ik als kind kon vieren met al mijn zintuigen. De geur van dennengroen vermengd met de eau de toilet van mijn moeder, de warmte van de kerk, de spiegeling van alles wat glom. Even ging op kerstavond de hemel op een kiertje open, net genoeg om het kerstkind geboren te laten worden in het midden van de mensen daar in die kerk en ergens diep in mij. Wat er gezegd werd, de woorden, die ben ik vergeten, maar ik weet zeker, dat geloven voor mij hiermee begonnen is.

(De blogs met de titel: Klaarheid door Clara zijn een reflectie op het boek: Zijn komst in ons bestaan, Advent en Kerst met Clara van Assisi, zr. Angela Holleboom osc. en zr. Emmanuël Maas osc., uitgave zusters Clarissen in Megen, te bestellen via deze link: https://www.clarissenmegen.nl/product/advent-en-kerst-met-clara-van-assisi/