door Janneke Nijboer | 31 maart 2018 | Blog, Gedichten
Er zijn van die plekken waar je onmogelijk kunt blijven. De enige optie is er doorheen. Gaan naar de verte, of terug. Soms blijven mensen er steken, worden gelijk aan hun onbestemd verlangen. Alsof ze tegen de richting van de loopband in gaan, de toekomst schiet onder...
door Janneke Nijboer | 30 maart 2018 | Blog, Gedichten
In troebel water weerspiegelt de door nevelen verborgen zon, zoals elke poging om vandaag een waar woord te spreken over Jezus in zijn lijden, sterven en dood als een verwaaide echo klinkt. Ik toch mijn oren spits, want hoe verlang ik dat mijn ziel het hoort. Goede...
door Janneke Nijboer | 2 november 2017 | Gedichten
Als ik hem zo ontmoet, weerloos op het mos in de Intratuin. Dan merk ik dat ik écht van Jezus houd en word overspoeld door een moment van diep medelijden. Je zult jezelf maar zo zien liggen, met een gouden stropje om je nek en een labeltje dat zegt dat jij uit China...
door Janneke Nijboer | 16 mei 2017 | Blog
Afgelopen zondag mocht ik voorgaan in Edam in het Luthers kerkgebouw De Swaen. Het was een geweldige belevenis, omdat het kerkje nog helemaal in oorspronkelijke staat is. Wat mij direct opvalt is het laagje fijn zand dat op de vloer ligt. Knisperend loop ik, duidelijk...
door Janneke Nijboer | 3 april 2015 | Blog
Jezus voor Pilatus, onvoltooid: Daniel TavenierZe fluisteren,wijzen naar,konkelen overman op blote voetenin donker rouwgewaadSoldaten roddelenachter zijn rug om.Handen in onschuldbuigen het recht kromvoor man op blote voetenin donker rouwgewaad.Onaf is het beeld,elke...
