Statler en Waldorf kijken naar Mijn Kerk

17 oktober 2013 | 8 reacties

Terwijl de faceboekende en Twitterende gemeente gespannen de lancering van MijnKerk volgt, kijken Statler en Waldorf kritisch toe.

Hoog verheven boven alles en iedereen, draaien ze op volle toeren en snoeven elkaar af, met de één na de andere laatdunkende opmerking, over de dominee, het kaarsje, de muziek, de stola, de inhoud, de beelden. Na een kleine dertig minuten zijn ze helemaal leeg gelopen.  Op de valreep nog een sneer over het bedanken en tja…dat was het dan.

Af en toe bekruipt me het gevoel dat vernieuwende initiatieven in de kerk door dit soort zurigheid in allerlei varianten worden gekleineerd. Het gelijk is natuurlijk altijd aan de kant van de cynicus, want werkelijk op alles is iets aan te merken.
Het zuur is mijzelf hier en daar ook niet vreemd. Wel merk ik meer en meer dat hoe negatiever je iemand of iets benadert hoe slechter het wordt. Aandacht geven aan het zuur, versterkt de verzuring, aandacht geven aan waar de sprankeling zit in een mens, of een kerkachtige verschijning, of wat ook maar, doet mensen stralen.
In het zuur verdwijn uiteindelijk ikzelf, als een nietswaardig stofje, dat niets voorstelt. Met het zuur verdwijnt alles wat iemand of iets maar een beetje glans kan geven.

Ik heb geen zin meer in het cynisme, het zuigt me leeg en laat me verloren achter op mijn privébalkon, terwijl ik vanuit de hoogte toekijk. Ik heb er geen zin meer in, en open de deur die achter me zit, loop de trap af en voeg me met enthousiasme en plezier bij het volk in de zaal, dat blij is, energie en hoop krijgt.
Als ik naar boven kijk, zie ik Statler en Waldorf naar mij kijken. Ze wijzen, lachen me uit en schudden hun hoofd, terwijl ik vriendelijk terug lach.

8 Reacties

  1. Harold Prost

    Kritiek uiten is ook moeilijk! 😉

    Ik heb het ook allemaal vanaf een soort zijlijn bekeken en bleef ook met een bepaald gevoel achter, dat het niet af was. Er klopte iets niet. Maar wat… Het komt er vast uit, één dezer dagen. Toch wil ik vooral proberen daarbij jouw kritiek ter harte te nemen: de initiatieven opbouwend aan te scherpen. Er is toch hoop ik altijd ruimte voor toevoegingen waar het hele project mooier van gaat worden? In mijn beleving dan hè 🙂

    Kritiek op wat gedaan is zal er waarschijnlijk ook voorbij komen maar dat is dan vooral omdat ik dingen vanuit mijn persoon bekijk en belangrijk of minder belangrijk vind. Daar zou ik niet al te veel over wakker liggen 🙂

    Antwoord
  2. Janneke Nijboer

    Harold, wat leuk dat je een reactie geeft op mijn blog. Ik begrijp best dat er geleerd moet worden van wat minder goed gaat, of hoe je het ook maar noemt. Dat hoeft ook helemaal niet ingeslikt te worden. Toch zijn er verschillende manier om dat te doen. Willen wij elkaar echt vooruit helpen, dan is een betrokken reactie, misschien wel beter via een ontmoeting in real life te geven, dan via de social media. Dit heeft voor mij ook te maken met het signaal dat je als gelovige afgeeft naar buiten toe. Ik wacht het af, wat jouw reactie is op MijnKerk. (O ja, ik zal straks lekker gaan slapen.)

    Antwoord
  3. Roel van Steinvoorn

    Ik ben heel blij met je blog.
    Het is te prijzen dat de PKN lef toont en MijnKerk en andere pioniersplekken maakt en begeleidt.
    Er wordt niet opgelegd hoe je moet geloven, maar geeft ruimte aan hoe je wil geloven. Gods mens centraal stellen.
    Er zullen altijd zure afkeurende geluiden zijn. Er zullen ook altijd nieuwe ontwikkelingen zijn. Er zullen altijd tegenstellingen zijn. Emoties mogen worden geuit. Gelukkig.
    Sommigen hebben daar moeite mee, anderen in het geheel niet.
    Pionieren is je ideeen de kans geven zich te ontwikkelen en te laten groeien. Je moet die ruimte ook krijgen. Ik denk dat God die ruimte aan het team van MijnKerk.nl geeft.
    Met een brede glimlach. …
    Groet en zegen.
    Roel van Steinvoorn

    Antwoord
  4. Harold Prost

    Het is een gastblog geworden en ik raak vermoedelijk wat minder interessants dan de stola en het kaarsje maar ik heb er m'n best op gedaan. Naar buiten toe zal het hoop ik alleen maar een beeld geven van 'verder gaan', vooruit kijken en aanscherpen. Ben ook blij met de reactie van Bram die heel terecht opmerkt dat het kort-door-de-bocht klinkt. Mijn intentie was dan ook om het leesbaar te houden. http://www.vrijzinnigevangelisch.nl/2013/10/2888/waar-is-jezus-op-mijnkerk/#more-2888

    Antwoord
  5. Janneke Nijboer

    Dank je Roel, voor jouw reactie. Mooi wat je zegt over ruimte geven aan pionieren. Dat is heel erg nodig. De weg gaan, zonder dat je weet, waar de volgende stap je brengt, in vertrouwen op Gods Geest.

    Antwoord
  6. Janneke Nijboer

    Dag Harold, ik heb je gastblog gelezen. Wat wel of niet interessant is, daarover ga ik niet. Blijkbaar was dit voor jou een aangelegen punt. De reactie van Bram is verbindend, en dat lijkt me belangrijk. Bruggen slaan, loopplanken uitleggen naar elkaar, ook al ben je het niet met alles eens. Jij doet dat volgens mij ook, Mooi!

    Antwoord

Laat een reactie achter voor Janneke Nijboer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *