Het Opperwezen op het Blogbal 2016

12 maart 2016 | 1 reactie

Mooie mensen op het Blogbal 2016

Van @OudZeikwijf mocht ik als reliblogger komen. Ik voelde me via Twitter direct welkom op het Blogbal 2016. Samen met collega reliblogger @BertheVanSoest stapten wij na een knuffel met Mulisch De Nieuwe Anita binnen. Wat een welkom! Warm, hartelijk en enorm gezellig.

Opperwezen
Wij kwamen aan de praat met een bezoeker en zijn dochter. Dus jij vertrouwt je wel toe aan een Opperwezen? vroeg hij, nadat ik onthult had dat ik dominee was. Ik bevestigde zijn vraag. Ja, zei hij. Ik wil het misschien ook wel, maar het lukt maar niet… Je kunt het niet over je hart verkrijgen? Vroeg ik. En zo was het.
Daarna volgde een de familiegeschiedenis, van sterke betrokkenheid bij geloof en de CHU-zuil, inclusief een voorvader die de VU mede had op gericht, tot een conflict van zijn vader in een kerk, waardoor in het gezin definitief de deur van geloof dicht ging.

Conflict
Dat conflict ging om een aanpassing aan een kerkgebouw, om mensen met een rolstoel binnen te kunnen laten gaan. Daar ging de kerkenraad niet mee akkoord, vanwege de architectonische stijl van de kerk. Het zou een aantasting daarvan zijn. Dit was de reden voor de vader om de deur van de kerk definitief achter zich dicht te doen. Hier kan God niet zijn, besloot hij!
Nee, de zoon deed de deur niet dicht en was verdrietig over het gemis van kerst en zondagschool. Zijn eenzame-bidden-op-mijn-blote-knietjes-geloof was in het puberhart verdwenen. Met het leven dat volgde was het Opperwezen nooit meer positief terug gekomen.

Dansen in de nacht
We praten nog wat en met nog meer bloggers, waarbij het Opperwezen steeds gespreksstof opleverde. Later dansten wij, samen met OudZeikwijf en anderen. De gesprekken waren goed, de sfeer geweldig, met een hart vol vrolijkheid en denkstof reed ik weg de Amsterdamse nacht uit.

1 Reactie

  1. peter1963

    Ik heb ooit in een kerkeraad gezeten waarin besloten was de preekstoel met een leuning aan te passen voor slecht ter been zijnde dominees. Daarop ging de architect van de kerk in bezwaar.. het beoogde leuninkje was een serieuze aantasting van zijn architectonische creatie en mocht daarom echt niet. Hij dreigde met een proces.. Daarop heeft de kerkeraad de bewuste architect een brief gestuurd waarin we hem dan financieel aansprakelijk zouden stellen voor alle ongelukken en mogelijke arbeidsongeschiktheid van dominees en anderen die voort zouden vloeien uit het ontbreken van dat leuninkje. Daarna hebben we nooit meer iets van de bewuste architect gehoord ( dus: gerechtigheid!) En dat leuninkje is er gewoon gekomen.

    Antwoord

Laat een reactie achter voor peter1963 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *